این مقاله ترجمه‌ای از پستی در سایت بلینگ کت تحت عنوان ” The Curious Case of David Jewberg, the Fake Senior Pentagon Russia Analyst ” است.
استفاده از این مطلب با ذکر منبع «سایت جامع» بلامانع است.
بخش هفتم:
شبکه‌ی روابط راپوپورت
شواهد و مدارک به‌دست آمده از این تحقیقات ما را به یک پرسش واضح می‌رساند: آیا دن راپوپورت خالق و نویسنده دیوید جوبرگ است؟ دیوید ساتر و منابع بنیاد روسیه‌ی آزاد[۱] مستقر در واشنگتن، در مصاحبه‌ای ضبط‌شده به ما گفتند بله، و شواهد موجود نیز از این گفته حمایت می‌کرد.
راپوپورت آشکارا خودش را تبدیل به نقطه‌ی تماس جوبرگ کرده و دائماً در صفحه‌ی فیس‌بوکش درمورد «او» پست گذاشته است. علاوه‌براین، راپوپورت تنها رابطهی مشترک میان چهرهی دیوید جوبرگ (استیو فرو) و چهره‌های اپوزیسیون ضدّ کرملین، و حرفه‌ای‌های منطقه‌ی واشنگتن است که در فیس‌بوک دائماً با جوبرگ مراوده داشته است. دانستن اینکه چه‌کسی درمیان این افراد درباره‌ی دیوید جوبرگ اطلاع داشته سخت است –مثلاً، شاید فرو نمی‌دانسته که جوبرگ وجود دارد و از چهرهی او برای نشان دادن این شخص استفاده می‌شود، درحالی‌که ساتر گفته که جوبرگ شخصیتی است که مورد استفاده‌ی راپوپورت قرار گرفته است. بااین‌وجود، واضح است که چهره‌های اپوزیسیون روسیه و افراد منطقه‌ی واشنگتن که از «وضعیت» جوبرگ اطلاع داشته‌اند، یا برای مطرح کردن این مقام خیالی پنتاگون مورد استفاده قرار گرفته‌اند یا در اعتبار بخشیدن به او شرکت داشته‌اند.
پس آیا راپوپورت واقعاً نویسندهی جوبرگ است؟ ما این را بر عهده‌ی خوانندگانمان می‌گذاریم تا براساس شواهد و مدارک درمورد پاسخ این پرسش تصمیم بگیرند. این احتمال را هم باید درنظر بگیریم که چندین نفر –ازجمله احتمالاً راپوپورت- با هم شخصیت جوبرگ را ساخته باشند.
بخش ۳: بنیاد روسیه‌ی آزاد
یکی از اشخاص حقیقی که اطلاعاتی را درمورد جوبرگ در فیس‌بوک به‌نحوری منتشر کرد که انگار او یک شخص واقعی است، ولاد بورلوتسکی[۲] بود، یکی دیگر از آشنایان راپوپورت که مدت کوتاهی هماهنگ‌کننده‌ی منطقه‌ی نیویورک بزرگتر برای بنیاد روسیه‌ی آزاد بود، یک گروه مهم اپوزیسیون روسی و سازمان سیاسی در آمریکا. به گفته‌ی منابع حاضر در بنیاد مذکور، بورلوتسکی دیگر به این سازمان وابسته نبوده و کارش در آنجا کوتاه و محدود بوده است.
بورلوتسکی در سال ۲۰۱۶ در یک گروه ضدّ پوتین نوشته و «خوانندگان عزیز دیوید» را دقیقاً با همان پیغامی مخاطب قرار داد که توسط بن اندرسون نوشته شده بود:
«خوانندگان عزیز دیوید. او از من خواسته شما را در جریان بگذارم که نمی‌تواند پست گذاشته یا حتی جواب پیغام‌هایتان را بدهد. البته ایمیلش به نشانی major.jewberg@gmail.com کاملاً فعال است. او ۲۳ فوریه ۲۰۱۶ به فیس‌بوک بازخواهد گشت.
پست فیس‌بوک بورلوتسکی که پیغام جوبرگ از طرف این «تحلیلگر» را به خوانندگانش می‌رساند.
جوبرگ هم در صفحه‌اش به بورلوتسکی اشاره نموده و از او بابت عکسی از سربازان آمریکایی در استونی تشکر کرده است.
عکس منتشرشده توسط دیوید جوبرگ که ظاهراً توسط بورلوتسکی فرستاده شده و سربازان آمریکایی را در استونی نشان می‌دهد.
اوت ۲۰۱۷، پس از آنکه بورلوتسکی به درخواست ما جهت اظهارنظر درمورد ارتباطش با دیوید جوبرگ و دن راپوپورت پاسخ نداد، پیغامی با درخواست مشابه برای گریگوری فرولوف[۳]، مدیر توسعه‌ی بنیاد روسیه‌ی آزاد، و ناتالی آرنو[۴]، رئیس این بنیاد ارسال کردیم. این دو نفر به‌خاطر ارتباط قبلی بورلوتسکی با بنیاد روسیه‌ی آزاد انتخاب شدند.
بعد از ارسال پیغام به یکی از این مقامات، محتویات درخواست ما فوراً به پروفایل فیس‌بوک جوبرگ فرستاده شد. جوبرگ در پست فیس‌بوکش به دنبال‌کنندگانش درمورد انجام شدن تحقیقی راجع‌به خودش هشدار داده و شماره تلفن شخصی و آدرس ایمیل محققی که از او اطلاعات خواسته بود را منتشر کرد. در نخستین اسکرین‌شات زیر، متن منتشرشده توسط جوبرگ و پیغام فرستاده شده به فرولوف با هم مقایسه شده‌اند. پیغام‌ها یکسانند، به‌استثنای «گرِگ» و ویرگول بعد از آن که برداشته شده است. Bellingcat هم با آرنو و هم با فرولوف مصاحبه کرد، که هردوی آنها داشتن هرگونه ارتباط با راپوپورت درمورد درخواست کوزمنکو را انکار نمودند.
مقایسه میان متن منتشرشده توسط دیوید جوبرگ (چپ) و پیغام ارسال‌شده توسط اُلکسی کوزمنکو به مقام رسمی بنیاد روسیه‌ی آزاد.
پست فیس‌بوک دیوید جوبرگ درباره‌ی تحقیقاتی راجع‌به خودش توسط الکسی کوزمنکو (نویسندهی این پست).
ناتالی آرنو، رئیس بنیاد روسیه‌ی آزاد، با Bellingcat صحبت کرده و اظهار داشت اطلاع داشته که دن راپوپورت حساب کاربری دیوید جوبرگ را می‌چرخانده است، و این رازی برملا درمیان بسیاری از افراد حاضر در حلقه‌های ضدّ پوتین در واشنگتن بوده است.
به دنبال درز کردن این اطلاعات، فوراً صفحات شبکه‌ی اجتماعی و وب‌سایت جوبرگ حذف شدند. بااین‌وجود، کپی‌هایی از اکثر این صفحات –ازجمله فیس‌بوک و لینکدین او- بایگانی و ذخیره گشتند. علاوه‌براین، یک کپی آینه‌ای از jewbergslist.com در https://jewbergslist.4travel.vhost.lt/ وجود دارد (آرشیو/بایگانی‌شده در اینجا https://archive.is/kHJkZ) این وب‌سایت توسط پاول کُرچاگین[۵] اداره می‌شود، یکی از کانتکت‌های شخصی دن راپوپورت.
۲۱ اوت، یک روز پس از درز کردن مکاتبات با فرولوف در بنیاد روسیه‌ی آزاد، محقّقی که روی این پرونده کار می‌کرد، تهدیدی در فیس‌بوک دریافت کرد. پیغامی از جانب «واسیلی فدوروتسف[۶]»، یکی از کاربران فیس‌بوک که سخنانی علیه کرملین منتشر می‌کرد. او محقق ما را به‌خاطر «چپاول زندگی دیوید جوبرگ» مورد فحاشی قرار داده و تهدید کرده بود که این محقق «توسط همکاران جوبرگ به گند کشیده شده و مثل بار سبزیجات به خانه فرستاده خواهد شد»
بخش ۴: مصاحبه با دیوید جوبرگ
وقتی اوایل تابستان ۲۰۱۷ محقق این تحقیقات با دن راپوپورت برای دریافت و ضبط نظراتش درمورد رابطهی او با جوبرگ تماس گرفت، وی پذیرفت، هرچند اصرار داشت مصاحبه ضبط نشود. راپوپورت درطول مصاحبه اطلاعات دقیق و کاملی از فعالیت برخط جوبرگ ارائه داده و پذیرفت که برقراری ارتباط بیشتر با این «مقام پنتاگون» را تسهیل نماید و ما را به تماس با جوبرگ ازطریق آدرس ایمیل او، major.jewberg@gmail.com تشویق کرد.
نویسندهی ایمیل‌های فرستاده‌شده از آدرس Gmail با امضای «سرهنگ دوم دیوید جوبرگ تحلیلگر ارشد روسیه HQDA، G-3/5/7»، ادعا کرد واقعاً «دیوید جوبرگ» است. اسکرین‌شاتی از پاسخ او را می‌توان در زیر مشاهده کرد:
اسکرین‌شاتی از پاسخ دیوید جوبرگ
بااین‌وجود، نویسنده ملاقات شخصی یا گفتگوی تلفنی را نپذیرفت. «جوبرگ» اطلاعات نوشته‌شده توسط دن راپوپورت درمورد نحوه‌ی آشناییشان را تأیید کرد:
«من دن را سال ۲۰۱۰ در مسکو ملاقات کردم، ما دوست هستیم، در واشنگتن هم عضو یک شعبه‌ی فراماسونری و شعبه‌ی نظامی ۱۷۷۵ بودیم.»
«جوبرگ» از صحبت کردن درباره‌ی اهدافش لذت می‌برد («این وبلاگ مردم فریب‌خورده‌ی روسیه را مخاطب خود قرار داده است. از روز اول دوستانی را به فهرست خود اضافه کرده‌ام که عمدتاً به گروه‌های ضدّ آمریکایی و طرفدار پوتین تعلق داشتند. آنها همان کسانی هستند که باید حقیقت را بدانند».) اما از تصدیق اینکه آیا ادعاهایش درمورد پیشینه‌ی استخدام و خدمت نظامی حقیقت دارند یا نه طفره رفت.
«جوبرگ» تأیید کرد که کارت‌های شناسایی مختلفی که از آنها عکس گرفته و نام «دیوید جوبرگ» را بر خود دارند، ازجمله یک گواهینامه‌ی رانندگی، کارت امنیت اجتماعی، و کارت شناسایی پنتاگون، درواقع متعلق به خود او هستند.
وقتی برای یک ملاقات شخصی اصرار کردم، جوبرگ پاسخ داد «من با ملاقات کردن هیچ‌چیز به‌دست نیاورده و همه‌چیز را از دست می‌دهم. امیدوارم بی‌میلی مرا درک کنید.»
جوبرگ به سؤالاتم درمورد نقش دن راپوپورت هم پاسخ نداد. بعداً وقتی از راپوپورت خواستیم درمورد این ادعا نظر بدهد، انکار کرد که «دیوید جوبرگ» است: «فکر کنم یک نفر شما را دست انداخته است. دیوید دن نیست و دن دیوید نیست… هرکس چیزی غیر از این به شما گفته، دروغ می‌گوید». پاییز ۲۰۱۷، پس از درز کردن اطلاعات از بنیاد روسیه‌ی آزاد، این پژوهش دوباره سراغ راپوپورت رفت تا درمورد بسیاری از موضوعات مطرح‌شده در اینجا با او گفتگو کند. راپوپورت محقق این پژوهش را متهم به کار کردن برای FSB [سرویس‌های امنیتی روسیه] کرد.
بخش ۵: چرا؟
روشن است که سال ۲۰۱۵، شخصیتی خیالی به نام «دیوید جوبرگ» اختراع شده تا از نقطه‌نظر یک خودی، در این مورد از داخل پنتاگون، درمورد روسیه و اوکراین به انتشار تحلیل بپردازد. این هم روشن است که دن راپوپورت و حلقه‌های اجتماعی او، با مقولات مطرح‌شده حول شخصیت جوبرگ رابطه‌ای دارند، از جمله چهرهی استفاده‌شده برای نشان دادن او و «دوستان» جوبرگ در منطقه‌ی واشنگتن. بااین‌وجود، آنچه معلوم نیست علت اختراع این شخصیت با این نام‌خانوادگی مسخره، با استفاده از چهرهی مردی ساکن تگزاس است.
حتی از این هم گیج‌کننده‌تر این است که چرا خالق(ان) جوبرگ باید در اثبات وجود او انقدر اصرار بورزند، به جای آنکه کوتاه بیایند، کاری که سال ۲۰۱۷ پس از مواجهه با این تحقیقات انجام دادند. مثلاً، کارت‌های شناسایی متعددی که عکسشان توسط «جوبرگ» گرفته شده قطعاً ساختگی هستند، چرا که مردی کاملاً متفاوت با نامی متفاوت را نشان می‌دهند (استیو فرو). ما با چند کارشناس حقوقی تماس گرفتیم، ازجمله ریچارد ریسمن[۷]، وکیل و پژوهشگر قانون ساکن نیویورک، و اوژن وُلوخ[۸]، استاد حقوق UCLA، تا قانونی بودن جعل هویت یک مقام پنتاگون و ساخت کارت شناسایی جعلی برای نشان دادن او را بررسی کنیم. هم ریسمن و هم وُلوخ خاطرنشان کردند که جعل هویت یک کارمند فدرال و ساخت کارت‌های شناسایی فدرال جعلی نقض ماده‌ی ۱۸ U.S.C § ۹۱۲ است (اطلاعات بیشتر درمورد این عمل خلاف قانون را می‌توان در وب‌سایت وزارت دادگستری مشاهده کرد). جوبرگ عکس‌هایی از چیزی منتشر کرده که ظاهراً کارت‌های شناسایی جعلی هستند، و به‌نظر می‌رسد که جوبرگ و راپوپورت پیغام‌های تهدیدآمیزی به کسانی فرستاده‌اند که در اینترنت خلاف میل آنها عمل کرده بودند، همان‌طور که در مورد حساب‌های کاربری اُگانجانوف و کارمانوف دیدیم.
پس چرا شما دو نفر یک مقام پنتاگون جعلی ساخته و احتمالاً با دفاع از این شخصیت ساختگی قانون آمریکا را نقض می‌کنید؟ نمی‌توانیم به روشنی به این سؤال پاسخ دهیم، درعوض سعی کردیم گزارش جامعی از ظهور و سقوط «دیوید جوبرگ» و مردانی ارائه دهیم که پیوسته به فعالیت برخط او نزدیک بوده‌اند. ما پیش‌نویس‌های اولیه‌ی این پژوهش را به جمعی از کارشناسان مسائل روسیه، اطلاعات و اطلاعات غلط نشان دادیم تا واکنش آنها به مورد عجیب دیوید جوبرگ را بدانیم.
گلِن کارل[۹]، کارمند کهنه‌کار CIA با ۲۳ سال سابقه و افسر معاون سابق در شورای اطلاعات ملّی، اعتقاد داشت که داستان «جوبرگ» تنها می‌تواند کار یک «احمق» باشد. اگر واقعاً جوبرگ توسط چهره‌ای ضدّ روسیه اداره می‌شد، وی آن را «ابتکار عمل» دانسته و تصور می‌کرد که به احتمال زیاد بیشتر پای یک پویش اطلاعات غلط روسی درمیان باشد تا یک عملیات واقعی ضدّ پوتین.
لیودمیلا ساوچوک-بوریسوا[۱۰]، روزنامه‌نگار روس که در پیگیری قانونی پرونده‌ی موسوم به کارخانه‌ی ترول پترزبورگ[۱۱] و بررسی کارخانه‌های ترول، صاحب سرمقاله‌های بین‌المللی است، بر این عقیده بود که شخصیت جوبرگ ظاهراً حاصل تلاشی جمعی بوده که به کار قلّابی کارخانه‌ی ترول پترزبورگ شباهت دارد.
«جوبرگ به حساب‌های کاربری تبلیغاتی جعلی شباهت دارد که یک کارخانه‌ی ارول در روسیه می‌ساخت. گروه کاملی از افراد روی چیزی شبیه به این کار می‌کردند. هنوز هم کارهای تبلیغات سیاسی، صرف‌نظر از اینکه چه کسی گرداننده‌ی آنهاست، شبیه هم هستند. ’جوبرگ‘ لزوماً پروژه‌ی روسیه نیست. ازسوی دیگر، گزارشی اخیری در روسیه به این نکته اشاره کرد که برخی ’کارشناسان‘ خارجی ضدّ روسیه که به‌عنوان نمایندگان غرب به تلویزیون روسیه دعوت می‌شوند، اغلب پول می‌گیرند تا به کیسه‌بوکس‌هایی برای خبرگزاری‌های محلی شده و تمسخر شوند.»
پیتر پُمرانتسِف[۱۲]، نویسندهی هیچ‌چیز واقعیت ندارد و همه‌چیز ممکن است: قلب سوررئال روسیه‌ی جدید، و استاد مدعو ارشد دانشکده‌ی اقتصاد لندن[۱۳]، بر این باور است که به نظر می‌رسد کلّ قضیه‌ی جوبرگ یک «شوخی سوررئال» بوده است.
«آنچه اول از همه مرا تکان داد این بود که کلّ قضیه می‌تواند یک شوخی سوررئال باشد، کار فردی عجیب و غریب. طرز کار سرویس‌هاس اطلاعاتی، آن‌طور که تصور می‌کنید نیست. اما باز هم باتوجه به اینکه این قضیه این همه وقت طول کشیده، می‌تواند کار یک فرد مستقل (Freelance) باشد، یعنی یک نفر (freelancer) با توانایی‌های خودش پروژه‌ی خاصی را شروع کرده و سپس این عملیات درحال اجرا را به یک خریدار بالقوه عرضه می‌کند. چیزها لزوماً همیشه خطی نیستند –چراکه در یک طرف آنها کسی سفارش می‌دهد، و دیگری اجرا می‌کند. به‌نظرم بیشتر و بیشتر با چنین چیزی مواجه می‌شویم و به‌تدریج برایمان در دسترس‌تر می‌شود. بازهم به‌نظر می‌رسد که این مورد، پویش تبلیغاتی عجیبی برای RIA Novosti باشد.»
با قضاوت براساس واکنش‌های این سه کارشناس، شاید سؤال واقعی این نباشد که چرا جوبرگ خلق شده، بلکه باید پرسید چگونه این همه خبرگزاری اوکراینی توانستند او را جدی بگیرند، ازجمله Dialog.ua، که در سال ۲۰۱۷ بیش از دوجین مقاله درمورد این «مقام پنتاگون» منتشر کرده است.
در سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶، یعنی اوج عملیات تبلیغاتی روسیه علیه اوکراین و غرب، بسیاری از خود می‌پرسیدند که چه اقداماتی می‌توان برای مقابله با انتشار اطلاعات غلط انجام داد. برخی پاسخ‌ها به ایجاد «مراکز موسوم به ضدّ-اطلاعات غلط»، مثل اتحادیه‌ی اروپا درمقابل اطلاعات غلط و StopFake انجامید. دیگر پاسخ‌ها به ارتقای استانداردهای گزارش تحقیقاتی مستقل نظر داشتند تا قدرت فریب اطلاعات غلط و موسوم به «اخبار جعلی» را کاهش دهند، چنانکه در تعدادی از کمک‌های مالی از کشورهای غربی به خبرگزاری‌های اوکراین مثل Hromadske دیده می‌شود. در Bellingcat، تلاش ما بر این بوده تا ترکیبی از منابع آموزشی فراهم کنیم تا بدانید چگونه باید اطلاعات را اعتبارسنجی کرد، هم‌چنین تحقیقات شفاف و منبع بازی ارائه داده‌ایم که روند تحقیق و بررسی را برای خوانندگانمان شرح می‌دهند.
بحث‌های زیادی درمورد کارآمدی این نوع روش‌ها وجود دارد؛ بااین‌حال، شاید همه موافق باشند که خلق یک مقام پنتاگون ضدّ کرملین تخیلی، روش سازنده‌ای برای مقابله با اطلاعات غلط نیست.
[۱] Free Russia Foundation
[۲] Vlad Burlutskiy
[۳] Grigory Frolov
[۴] Natalia Arno
[۵] Pavel Korchagin
[۶] Vasily Fedorovtsev
[۷] Richard Raysman
[۸] Eugene Volokh
[۹] Glenn Carle
[۱۰] Lyudmila Savchuk-Borisova
[۱۱] Petersburg Troll Factory
[۱۲] Peter Pomerantsev
[۱۳] the London School of Economics
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید.
دیدگاه خود را ارسال کنید...